เรื่องของสองแม่ลูกกับท่านคอลีฟะห์ อุมัร (ร.ฎ.)

guest profile image guest
ณ ค่ำคืนหนึ่งที่มีอากาศหนาวเหน็บ บรรยากาศของนครมะดีนะฮ  เงียบสงบ ผู้คนต่างก็เข้าสู่เคหสถานของตนเพื่อแสวงหาไออุ่นภายในเคหสถานนั้น ยกเว้นชายผู้หนึ่ง ที่ภาระหน้าที่อันหนักอึ้ง ก่อให้เกิดความพรั่นพรึงจนมิอาจหลับตาลงได้ เขาเลิกผ้าห่มคลุมกาย และออกมาสู่ถนนหนทางในนครมะดีะฮซึ่งว่างเปล่าไร้ผู้คนสัญจร จะมีก็แต่ความมืดมิดของยามรัตติกาล และเสียงของสายลมหนาวที่หวีดหวิว

         ชายผู้นี้มักจะออกมานอกเคหสถานเพียงลำพัง และตระเวนไปตามเส้นทางโดยหวังว่าจะมีผู้หิวโหย คนป่วยผู้ถูกข่มเหง และคนพลัดถิ่นอยู่ตามรายทางนั้น ชายผู้นี้คือ คอลีฟะห์ของปวงชนมุสลิม คือประมุขแห่งมวลศรัทธาชน ใช่แล้ว ชายผู้นี้คือ อุมัร อิบนุ อัลคอตตอบ (ร.ฎ.) 

         ท่านเดินตระเวนไปตามตรอกซอกซอยจนกระทั่งเกิดความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า  และได้หยุดพักกายกับผนังบ้านหลังหนึ่ง ท่านนั่งพักเอาแรงข้าง ๆ บ้านหลังนั้น หมายจะเดินต่อไปยังมัสญิด อรุณรุ่งใกล้เข้ามาทุกขณะ ขณะที่ท่านนั่งพิงฝาบ้านหลังนั้น บัดดลท่านก็ได้ยินเสียงเจื้อยแจ้วเจรจาของคนในบ้านหลังนั้น

         มันเป็นเสียงสนทนาของแม่ลูกคู่หนึ่งเกี่ยวกับเรื่องของนมแพะที่รีดไว้ ผู้เป็นแม่ได้เรียกหาลูกสาว ให้นำน้ำมาผสมกับน้ำนมแพะเพื่อจำนวนของน้ำนมจะได้เพิ่มมากขึ้น และขายได้ราคาเมื่อนำไปขาย

         แม่ : “ลูกเอ๋ยเจ้าจงนำน้ำเปล่าไปผสมกับน้ำนมแพะที่รีดใส่ไว้ในภาชนะเถิด”

         ลูกสาว : แม่จ๋า จะให้ลูกนำเอาน้ำผสมน้ำนมได้อย่างไร ทั้งที่ท่านประมุขแห่งศรัทธาชนได้ห้ามผสมน้ำลงในน้ำนมดิบ!

        
แม่ : ลูกเอ๋ย ผู้คนทั้งหลายเขาก็ผสมน้ำกันทั้งนั้นแหละ เจ้าจงนำน้ำไปผสมน้ำนมเถิด ท่านประมุขแห่งศรัทธาชนนั้นไม่ทราบเรื่องของเราหรอก ถ้าหากเราผสมน้ำ และท่านก็ไม่เห็นด้วย….”

        
ลูกสาว : โอ้ แม่จ๋า! ถึงแม้ว่าท่านประมุขแห่งศรัทธาชนไม่อาจเห็นเราได้ แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าของท่านประมุขนั้นเห็นถึงการกระทำของเรา…”

         ความปลาบปลื้มซึมซาบความสู่หัวใจของท่านอุมัร (ร.ฎ.) ในทันใด น้ำตาแห่งความพึงพอใจในน้ำคำของนางผู้เป็นลูกสาวก็เอ่อล้น ท่านอุมัร (ร.ฎ.) จึงเร่งรุดสู่ มัสญิดอันนะบะวีย์ และร่วมละหมาดซุบฮิกับผู้คน ครั้นเสร็จสิ้นก็รุดกลับเข้าสู่เคหะสถาน พร้อมร้องเรียกให้ท่านอาชิม ผู้เป็นบุตรชายที่ยังโสดเข้าหา และใช้ให้ท่านอาซิม ไปสืบหาความจริงของครอบครัวที่มีเพียงสองแม่ลูกนั้น

         และเมื่อท่านอาชิม กลับมาก็ได้เล่าเรื่องของบุคคลทั้งสองแก่ท่านอุมัร (ร.ฎ.) ผู้เป็นพ่อ ท่านจึงกล่าวแก่ท่านอาชิมว่า : โอ้ลูกเอ๋ย! เจ้าจงไปเถิด จงสมรสกับนางผู้นั้น พ่อไม่เห็นว่านางจะเป็นอื่นนอกจากเป็นสตรีที่มีสิริมงคล และหวังว่านางจักได้ให้กำเนิดบุตรชายที่เป็นนายของชาวอาหรับในภายหน้า!

         ในที่สุดท่านอาชิม ก็ได้สมรสกับสตรีผู้ยากจนแต่มากด้วยศรัทธาและความประเสริฐ นางได้ให้กำเนิดบุตรสาวคนหนึ่งแก่ท่านอาชิม เรียกขานกันว่า ลัยลา หรือ อุมมุอาชิม ในภายหลังอุมมุอาชิม ผู้นี้ก็ได้สมรสกับท่านอับดุลอะซีซ อิบนุ มัรวานจากตระกูลอุมัยยะห์และได้ให้กำเนิดลูกชายผู้ประเสริฐ นามว่า อุมัร อิบนุ อับดิลอะซีซ (ร.ฎ.) ซึ่งภายหลังได้กลายเป็น คอลีฟะห์ ผู้ทรงธรรม

         (คัดจาก มุอ์ญิซะตุ้ลอิสลาม อุมัร อิบนุ อับดิลอะซีซ)

ที่มา http://www.alisuasaming.com

ความคิดเห็น

ประกาศล่าสุดในบอร์ดเดียวกัน

PariSaha Icon เขียน resume แบบไหนแล้วไปไม่รอด อ่าน 531 7 ปีที่ผ่านมา
7 ปีที่ผ่านมา
7 ปีที่ผ่านมา
7 ปีที่ผ่านมา
7 ปีที่ผ่านมา
7 ปีที่ผ่านมา
7 ปีที่ผ่านมา
8 ปีที่ผ่านมา
8 ปีที่ผ่านมา
8 ปีที่ผ่านมา
8 ปีที่ผ่านมา
8 ปีที่ผ่านมา