ท่านอัลมุฮัลลับ จึงกล่าวแก่ลูก ๆ ของท่านว่า : พวกเจ้าจงแยกด้ามหอกนั้นออกแล้วจงนำเอาด้ามหอกของแต่ละคนไปเพื่อลองหักดู ก็ปรากฏว่าพวกเขาแต่ละคนสามารถหักด้ามหอกของตนได้อย่างไม่ยากลำบากนัก
เมื่อเป็นเช่นนั้นท่านอัลมุฮัลลับจึงสอนลูก ๆ ของท่านว่า : พวกเจ้าจงรู้เอาไว้เถิดว่า พวกเจ้าทั้งหลายก็เป็นดังเช่นด้ามหอกเหล่านั้น ตราบใดที่พวกเจ้าร่วมมือและปรองดองกันและสนับสนุนซึ่งกันและกัน ศัตรูของพวกเจ้าก็มิอาจบรรลุเป้าหมายอันใด ส่วนคราใดที่พวกเจ้าขัดแย้งและทะเลาะเบาะแว้งกันจนรวมไม่ติด ครานั้นพวกเจ้าก็ย่อมอ่อนแอและศัตรูของพวกเจ้าก็ย่อมเล่นงานพวกเจ้าได้ และพวกเจ้าก็จักโดนกระทำเหมือนอย่างที่ด้ามหอกแต่ละอันถูกหักลงได้โดยง่าย
“โอ้ บุตรของข้า จงรวมเป็นหนึ่งยามเกิดภัย และอย่าแตกแยกเป็นเอกเทศ ด้ามหอกนั้นย่อมแข็งขืนที่จะแตกหักเมื่อมันรวม แต่คราใดที่มันแยกทีละอัน ครานั้นมันย่อมหักได้โดยง่าย”
(คัดจาก อัลมุฟริดุ้ลอะลัม หน้า 130)