ครั้นเมื่อผ่านกองขยะนั้นไปได้เพียงชั่วครู่ก็มีสตรีนางหนึ่งออกมาจากบ้านของนางที่อยู่ใกล้ ๆ กับกองขยะ และนางก็ได้นำเอาซากของนกที่ตายนั้นไป เมื่อท่านอิบนุ อัลมุบาร๊อก (ร.ฮ.) ได้เห็นการกระทำของสตรีนางนั้นก็เกิดความฉงนใจจึงได้ออกปากถามนางไปว่า : เพราะเหตุใดนางจึงได้กระทำเช่นนั้น? สตรีนางนั้นจึงเล่าให้ท่านอิหม่ามได้รับรู้ว่า นางและน้องชายเป็นคนยากจน และไม่มีใครรู้จัก และทั้งสองก็ไม่มีอาหารจะกินประทังชีวิต
เมื่อทราบความเช่นนั้น ท่านอิหม่าม อิบนุ อัลมุบาร๊อก จึงได้สั่งให้ลูกหาบเสบียงสัมภาระย้อนกลับมาและกล่าวแก่ผู้คุมเสบียงสัมภาระว่า: มีทรัพย์สินอยู่กับท่านสักเท่าไร? ผู้คุมตอบว่า: 1,000 ดีน๊าร” ท่านจึงบอกแก่เขาว่า: เจ้าจงนับเงินเอาไว้จำนวน 20 ดีน๊าร ที่พอสำหรับค่าใช้จ่ายในการเดินทางกลับสู่เมืองมัรว์และจงมอบเงินส่วนที่เหลือทั้งหมดให้กับนางเถิด เช่นนี้ย่อมเป็นการดีกว่าที่เราจะไปประกอบพิธีฮัจญ์ในปีนี้” ต่อมาท่านอิหม่ามกับคณะของท่านก็เดินทางกลับสู่เมืองมัรว์ โดยมิได้ประกอบพิธีฮัจญ์ในปีนั้น
(คัดจาก ตัรบียะตุ้ลเอาล๊าด 1/338)