อุทยานกัลยาณชน

อุทยานกัลยาณชน

โดย : อิมาม ยะหยา อิบนุ ชะร็อฟ อันนะวะวีย์

          การร้องไห้และ ความกลัว ขณะเดินผ่านหลุมศพของผู้อธรรม จุดจบของพวกเขา แสดงถึงการต้องพึ่งพาต่อ อัลลอฮ์ และเตือนไม่ให้เพิกเฉยในสิ่งนั้น

        มีรายงานจาก ท่าน อุมัร ว่า ท่านเราะซูล กล่าวแก่บรรดาสาวกของท่าน (เมื่อพวกเขาได้ไปถึงฮิจญร์ บ้านเรือนของพวกษะมูด ) ว่า

"ท่าน ทั้งหลาย อย่าได้เข้าไปยังพวกที่ถูกลงโทษ เหล่านี้ นอกจากท่านทั้งหลายจะต้องอยู่ในสภาพ ที่เป็นผู้ร้องไห้ หากท่านทั้งหลายไม่ได้อยู่ในสภาพที่เป็นผู้ร้องไห้ ท่านก็อย่าได้เข้าไปยังพวกเขา เพื่อสิ่งที่ได้ประสบกับพวกเขา จะได้ไม่มาประสบกับพวกท่านทั้งหลาย"

         และอีกรายงานหนึ่ง กล่าวว่า เมื่อท่านเราะซูล ได้ผ่านไปทางฮิจญร์ ท่านกล่าวว่า

"ท่าน ทั้งหลาย อย่าได้เข้าไปยังที่อยู่อาศัยของพวกที่อธรรม ต่อตัวของพวกเขา เพื่อที่สิ่งที่มาประสบกับพวกเขา จะไม่ได้มาประสบกับท่านทั้งหลาย นอกจากท่านทั้งหลายจะอยู่ในสภาพ ที่เป็นผู้ร้องไห้เท่านั้น"

          หลังจากนั้นท่านเราะซูล ได้คลุมศรีษะของท่าน แล้วก็รีบเดินจนได้ผ่านหุบเขาไป

          หะดิษนี้ บุคอรีย์ ได้รายงานไว้ในเรื่องของการละหมาด (บทการละหมาดทีมีบาปต่างๆ) มุสลิม ได้รายงานไว้ในเรื่องเกี่ยวกับความมักน้อย (บทที่ว่า ท่านทั้งหลายอย่าได้เข้าไปยังที่อยู่อาศัยของพวกที่อธรรมต่อตัวของพวก เขา...)

          ภาษาของหะดิษ อัลฮิจญร์  คือ บ้านเรือนของพวกษะมูด ซึ่งเป็นหมู่คณะของนะบีซอและฮ์ ตั้งอยู่ระหว่างเมืองชาม กับนครมะดีนะฮ์ พวกเขาได้ผ่านไป ณ ที่นั้น ขณะที่มุ่งหน้าไปกับท่านนะบีมุฮัมมัด  ไปสู่สงครามตะบู๊ก ในปีที่ 10 ของฮิจเราะฮ์ศักราช (เกาะนะอะ เราะสะอู = เอาผ้ามาคลุมศรีษะของท่าน / ญาซัลวาดี = ได้ผ่านหุบเขาไป)

          สิ่งที่หะดิษนี้ให้ความเข้าใจ คือ

         คนเรานั้น เมื่อผ่านไปยังบ้านเรือนของหมู่คณะที่ปฏิเสธ ที่อัลลอฮ์  ทรง ลงโทษพวกเขา ให้พวกเขารีบเดิน เพื่อให้ได้ผ่านมันไป และให้พวกเขาได้คิดเกี่ยวกับเรื่องราว สิ่งที่เกิดขึ้น ซึ่งจะทำให้พวกเขาร้องไห้ และกลัวว่าสภาพของตนเองนั้นจะไปเหมือนกับสภาพของพวกนั้น หากเราไม่ได้คิดเกี่ยวกับเรื่องราวที่จะทำให้ร้องไห้ ในขณะทีผ่านสถานที่เหล่านั้น เราจะกลับกลายเหมือนกับพวกเขา ในการปล่อยปละละเลย การมีหัวใจที่ไม่ดี ด้วยเหตุนี้ จึงถูกห้ามไม่ให้นั่งร่วมวงกับพวกอธรรม อาศัย กิน ดื่ม กับพวกเขา ดังที่ อัลลอฮ์ ทรงตรัสว่า

"และพวกเจ้าอย่าได้ไปอยู่กับพวกที่อธรรม แล้วการลงโทษก็จะมาประสบกับพวกเจ้า " (ฮู๊ด / 113)

          สิ่งที่เป็นความรู้สำคัญ

         สิ่งที่ปรากฏในหะดิษต่างๆ ของท่านนะบี ในบทนี้นั้น แท้ที่จริง มันเป็นส่วนหนึ่งของการเอาใจใส่ การดูแลของอิสลามต่อมนุษย์ ในการปรับปรุงชีวิต ความเป็นอยู่ ทั้งในโลกนี้ และโลกหน้า อย่างครบถ้วนสมบูรณ์ และความเข้าใจของมุสลิม ในคำว่า การเจ็บป่วย และการตายนั้น คือ การลบล้างความชั่ว และการได้รับระดับขั้นต่างๆ และจำเป็นต่อมุสลิม ที่จะต้องมีความอดทน ขอบคุณ พอใจ ยอมจำนนต่อการกำหนดกฏสภาวะของอัลลอฮ์ โดยไม่มีการโกรธ ขัดขืน จำเป็นต่อเขาที่จะต้องเจริญรอยตามท่านนะบี  และอุตริกรรมบางอย่างที่มุสลิมถูกทดสอบ เช่นโอกาสต่างๆเหล่านี้

- การจัดทำอาหารของครอบครัวผู้ตาย เลี้ยงบรรดาผู้แห่ศพ

- การจ่ายทรัพย์สิน ไปในการซื้อดอกกุหลาบ และพวงหรีดต่างๆ

- การว่าจ้างบรรดานักอ่านมาอ่านอัลกุรอาน

- การเอารูปของผู้ตายมาแขวนหรือพกพาไป ในขณะแห่ศพ

- การจัดงานเลี้ยง หลังจากมีการตายเกิดขึ้น