สารบัญ
บทนำ.
(๑)แนวความคิดพื้นฐานเกี่ยวกับการคุ้มครองผู้บริโภค
(๒)ความเป็นมา และพัฒนาการเกี่ยวกับการคุ้ครองผู้บริโภคในประเทศไทย
(๓)ขอบเขต และลักษณะของกฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองผู้บริโภค
(๓.๑)ขอบเขตของกฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองผู้บริโภค
(๓.๑.๑) ในเชิงเนื้อหา
(๓.๑.๒) ในเชิงรูปแบบ
ส่วนที่หนึ่ง: กฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองภู้บริโภคในเชิงสารบัญญัติ
ความนำ:
บทที่ ๑กฎหมายคุ้มครองผู้บริโภคเป็นการทั่วไป
๑.๑ เหตุผลความจำเป็น และขอบเขตการใช้บังคับของพระราชบัญญัติ
๑.๑.๑ เหตุผลความจำเป็นของพระราชบัญญัติ
๑.๑.๒ ขอบเขตการใช้บังคับของพระราชบัญญัติ
(๑) หลัก
(๒) ข้อยกเว้น
๑.๒ กลไกลและมาตรการเกี่ยวกับการคุ้มครองผู้บริโภคตามพระราชบัญญัติ
๑.๒.๑ กลไกลในเชิงสารบัญญัติ:กลไกลเชิงป้องกัน
๑.๒.๑.๑ การรับรองและคุ้มครองสิทธิขั้นพื้นฐานของผู้บริโภค
(๑) สิทธิที่จะได้รับข้อมูลเกี่ยวกับสินค้าหรือบริการ
(Right to Informations)
(๒) สิทธิที่จะมีอิสระในการเลือกหาสินค้าและบริการ
(Right to Freedom of Choice)
(๓) สิทธิที่จะได้รับความปลอดภัยจากการใช้สินค้าและบริการ
(Right to Safety)
(๔) สิทธิที่จะได้รับความเป็นธรรมในการทำสัญญา
(Right to Fairness for Contract )
(๕) สิทธิที่จะได้รับการพิจารณาและชดเชยความเสียหาย
(Right to be heard and Right to Remedy)
๑.๒.๑.๒ การกำหนดให้มีองค์กรของรัฐเพื่อทำหน้าที่เกี่ยวกับการให้ความคุ้มครองแก่ผู้บริโภค
(๑) องค์กรของรัฐที่ปฎิบัติหน้าที่ในระดับนโยบายและการควบคุมกำกับ
(๒) องค์กรของรัฐที่ปฎิบัติหน้าที่ในระดับปฏิบัติการ
๑.๒.๑.๓ การกำหนดหน้าที่ และความรับผิดชอบของผู้ประกอบธุระกิจ
(๑) หน้าที่ และความรับผิดชอบของผู้ประกอบธุระกิจ ในด้านการโฆษณา
(๒) หน้าที่ และความรับผิดชอบของผู้ประกอบธุระกิจ ในด้านฉลาก
(๓) หน้าที่ และความรับผิดชอบของผู้ประกอบธุระกิจ ในด้านสัญญา
(๔) หน้าที่ และความรับผิดชอบของผู้ประกอบธุระกิจ ในด้านความปลอดภัยของสินค้าและบริการ
๑.๒.๒ กลไกลในเชิงวิธีสบัญญัติ: กลไกลการแก้ไข้เยียวยาความเสียหาย
๑.๒.๒.๑ กรณีหน่วยงานของรัฐฟ้องและดำเนินคดีแทนผู้บริโภคที่ได้รับความเสียหาย
(๑) เงื่อนไขเกี่ยวกับการดำเนินคดีโดยคณะกรรมการคุ้มครองผู้บริโภคแทนผู้บริโภคที่ได้รับความเสียหาย
(๒) ผลทางกฎหมายของการดำเนินคดีโดยคณะกรรมการคุ้มครองผู้บริโภค
๑.๒.๒.๒ กรณีองค์กรเอกชนฟ้องและดำเนินคดีแทนผู้บริโภคที่ได้รับความเสียหาย
(๑) เงื่อนไขของสมาคมและมูลนิธิที่จะสามารถฟ้องคดีเกี่ยวกับการละเมิดสิทธิของผู้บริโภค
(๒) การใช้สิทธิและอำนาจฟ้องคดีของสมาคมและมูลนิธิ
บทที่ ๒ กฎหมายคุ้มครองผู้บริโภคเฉพาะเรื่อง
๒.๑ กฎหมายคุ้มครองผู้บริโภคเกี่ยวกับสินค้าเฉพาะอย่าง
๒.๑.๑ กฎหมายเกี่ยวกับอาหาร และกฎหมายเกี่ยวกับยา
๒.๑.๑.๑ เจตนารมณ์และโครงสร้างของกฎหมายเกี่ยวกับอาหาร และกฎหมายเกี่ยวกับยา
(๑) เจตนารมฌ์ของกฎหมายเกี่ยวกับอาหาร และกฎหมายเกี่ยวกับยา
(๒) โครงสร้างของกฏหมายเกี่ยวกับอาหารและกฎหมายเกี่ยวกับยา
๒.๑.๑.๒ การคุ้มครองผู้บริโภคเกี่ยวกับอาหารและยา
๒.๑.๒ กฎหมายเกี่ยวกับสินค้าที่ไม่ปลอดภัย (Product Iiability Law)
๒.๑.๒.๑ ความรับผิดชอบของผู้ประกอบการเพื่อความเสียหายที่เกิดขึ้นจากสินค้าที่ไม่ปลอดภัย
(๑) ความรับผิดของผู้ประกอบการ
(๒) เหตุหลุตพ้นความรับผิดชอบขอผู้ประกอบการ
๒.๑.๒.๒ ขอบเขตความรับผิดชอบของผู้ประกอบการ
(ขออเขตความเสียหายที่ได้รับความคุ้มครอง)
(๑) ความเสียหายพื้นฐาน
(๒) ความเสียหายต่อยอด
๒.๒ กฎหมายคุ้มครองผู้บริโภคเกี่ยวกับข้อสัญญาที่ไม่เป็นธรรม
๒.๒.๑ ลักษณะและผลแห่งข้อสัญญาที่ไม่เป็นธรรม
(๑) ลักษณะของข้อสัญญาที่ไม่เป็นธรรม
(๒) ผลแห่งข้อสัญญาที่ไม่เป็นธรรม
๒.๒.๒ ขอบเขตของการใช้บังคับของข้อสัญญาที่ไม่เป็นธรรม
(๑) เหตุผลความจำเป็น
(๒) ขอบเขตของการใช้บังคับที่เคร่งครัด
๒.๓ กฎหมายเกี่ยวกับการขายสินค้าและให้บริการในรูปแบบใหม่ๆ
๒.๓.๑ ลักษณะของการขายตรงและตลาดแบบตรง และผลกระทบที่เกิดขึ้น
๒.๓.๑.๑ ลักษณะของการขายตรงและตลาดแบบตรง
๒.๓.๑.๒ ผลกระทบ หรือความเสี่ยงที่เกิดขึ้นจากการขายตรงและตลาดแบบตรง
(๑) ผลกระทบต่อความเป็นอิสระของผู้บริโภคในการเลือกซื้อสินค้าและบริการ
(๒) ความเสี่ยงต่อผู้บริโภคที่จะได้รับสินค้าหรือบริการตามที่ตนเลือกซื้อได้อย่างแท้จริง
(๓) ความเสี่ยงของผู้บริโภคต่อการแสวงหาประโยชน์อันมิชอบและไม่สุจริจของบุคคลจากการขายตรง
และการตลาดแบบตรง
๒.๓.๒ มารตการคุ้มครองผู้บริโภคตามพระราชบัญญัติ
๓.๒.๒.๑ กรณีมิใช่การประกอบธุระกิจขายตรงและตลาดแบบตรงตามกฎหมาย
๓.๒.๒.๒ กรณีการประกอบธุระกิจขายตรงและตลาดแบบตรงตามกฎหมาย
(๑) การกำหนดหน้าที่แก่ผู้ประกอบธุระกิจแบบขายตรง และผู้ประกอบธุระกิจแบบตลาดตรง
(๒) การคุ้มครองสิทธิของผู้บริโภคที่สั่งซื้อสินค้าและบริการจากการขายตรงหรืแตลาดแบบตรง
(๓) การกำหนดให้มีองค์กรกำกับดูแลและปฎิบัติตามพระราชบัญญัตเป็นการเฉพาะ
ส่วนที่สอง: กฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองผู้บริโภคในเชิงวิธีสัญญัติ
ความนำ
บทที่ ๑ กฎหมายว่าด้วยวีธีพิจารณาคดีผู้บริโภค
๑.๑ ขอบเขตการใช้บังคับของระบบวิธีพิจารณาคดีผู้บริโภค
๑.๑.๑ ลักษณะของคดีผู้บริโภค
(๑) เงื่อนไขเชิงรูปแบบ
(๒) เงื่อนไขเชิงเนื้อหา
๑.๑.๒ กรณีมีปัญหาตีความเกี่ยวกับคดีผูบริโภค
๑.๒ ระบบวิธีพิจารณาคดีที่เอื้อต่อการใช้สิทธิเรียกร้องของผู้บริโภค
๑.๒.๑ ชั้นการฟ้องคดี
(๑) การฟ้องคดีด้วยวาจา
(๒) การฟ้องคดีต่อศาลที่ผู้บริโภคมีภูมิลำเนาอยู่ในเขตศาล
(๓) การยกเว้นการใช้บังคับหลักกฎหมายเกี่ยวกับแบบของสัญญาหรือหลักฐานเป็นหนังสือ
(๔) การยกเว้นค่าฤชาธรรมเนียมให้แก่ผู้บริโภค
(๕) กำหนดอายุความเป็นพิเศษ
๑.๒.๒ ชั้นการดำเนินกระบวนการพิจารณาคดี
(๑) ขอบเขตของข้อตกลงในสัญญาของผู้ประกอบธุระกิจ
(๒) ภาระการพิสูจน์
(๓) การใช้ระบบไต่สวนในการดำเนินกระบวนการพิจารณาคดี
๑.๒.๓ ชั้นการชี้ขาดตัดสินคดี
(๑) การแก้ไขคำข้อบังคับให้ถูกต้องหรือเหมาะสมยิ่งขึ้น
(๒) การสงวนสิทธิของศาลในการแก้ไขคำพิพากษาในอนาคต
(๓) การทำคำพิพากษาให้ผู้ประกอบธุระกิจปฏิบัติตามในเรื่องเฉพาะเจาะจง
(๔) การนำผลแห่งคดีไปใช้บังคับแก่ข้อพิพาทในอนาคตที่มีข้อเท็จจริงแบบเดียวกัน
บทที่ ๒ กฎหมายว่าด้วยการดำเนินคดีแบบกลุ่ม (Class actions)
๒.๑ ขอบเขตการใช้บังคับของการดำเนินคดีแบบกลุ่มในคดีเรียกร้องสิทธิตามกฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองผู้บริโภค
๒.๑.๑ เงื่อนไขเชิงรูปแบบ
(๑) คดีที่มีผู้บริโภคเป็นผู้เสียหายจำนวนมากซึ่งรมกันเป็นกลุ่มบุคคล
(๒) คดีที่ผู้บริโภคเป็นผู้เสียหายหนึ่งคน (หรือหลายคน) เป็นโจทก์ฟ้องและดำเนินคดีแทนผู้เสียหายคนอื่นๆ
(๓) คดีโจทก์ฟ้องและดำเนินคดีเพื่อประโยชน์ของตนเอง และเพื่อประโยชน์ของผู้เสียหายทุกคนในกลุ่มบุคคล
๒.๑.๒ เงื่อนไขเชิงเนื้อหา
(๑) การละเมิดสิทธิของผู้บริโภคกรณีผูประกอบธุระกิจประพฤติผิดสัญญาเกี่ยวกับการบริโภคสินค้าแลบริการ
(๒) การละเมิดสิทธิของผู้บริโภคกรณีผู้ประกอบการธุระกิจกระทำละเมิดเกี่ยวกับการบริโภคสินค้าและบริการ
(๓) การละเมิดสิทธิของผู้บริโภคกรณีผู้ประกอบธุระกิจไม่ปฏิบัติหน้าที่ตามที่กฎหมายกำหนด
๒.๒ การคุ้มครองผู้บริโภคโดยการดำเนินคดีแบบแบ่งกลุ่ม
๒.๒.๑ การดำเนินคดีแบบแบ่งกลุ่มกับการคุ้มครองสิทธิของผู้บริโภคมากยิ่งขึ้น
(๑) กระบวนพิจารณาเกี่ยวกับการดำเนินคดีแบบกลุ่ม
(๒) กระบวนพิจารณาที่สามารถเชื่อมต่อกับระบบวิธีพิจารณาคดีที่มีกฎหมายอื่นกำหนดไว้เป็นการเฉพาะ
๒.๒.๒ การดำเนินคดีแบบกลุ่มกับข้อจำกัดบางประการในการคุ้มครองสิทธิของผู้บริโภค
(๑) ข้อจำกัดของการนำระบบวิธีพิจรณาคดีผู้บริโภคมาใช้บังคับในคดีแบบกลุ่มเนื่องจากขัดหรือแย้งโดยชัดแจ้ง
กับลักษฌะเฉพาะของการดำเนินคดีแบบกลุ่ม
(๒) ข้อจำกัดอันอื่นมาจาก "ความแตกต่างหลากหลาย"ของความเสียหายที่สมาชิกในกลุ่มบุคคลได้รับอันเนื่องมาจากหรือเกี่ยว กับการบริโภคสินค้าหรือบริการ
ส่วนที่สาม: องคพยพของกฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองผู้บริโภค และการใช้บังคับ
ความนำ:
บทที่ ๑ องคพยพของกฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองผู้บริโภค และการใช้บังคับ
๑.๑ผู้บริโภค
๑.๑.๑ นิยาม และลักษณะขิงผู้บริโภค
๑.๑.๑.๑ นิยามผูบริโภค
(๑) นิยามผู้บริโภคตามกฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครอง
(๒) ความหมายผู้บริโภคตามคำวินิจฉัยหรือการตีความขององค์กรณ์รัฐหรือองค์กรตุลาการ
๑.๑.๑.๒ ลักษณะของผู้บริโภคตามกฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองผู้บริโภค
(๑) ลักษณะของผู้บริโภคตามบริบทของกฎหมายไทย
(๒) ลักษณะของผู้บริโภคตามหลักสากลของประเทศต่างๆ
๑.๑.๒ สิทธิ และหน้าที่ของผผู้บริโภค
๑.๑.๒.๑ สิทธิของผู้บริโภค
(๑) สิทธิตามสัญญา
(๒) หน้าที่ตามกฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองผู้บริโภค
๑.๑.๒.๒ หน้าที่ของผู้บริโภค
(๑) หน้าที่ตามสัญญา
(๒) หน้าที่ตามกฎหมายเกี่ยวกับการการคุ้มครองผู้บริโภค
๑.๒ ผู้ประกอบธุระกิจ
๑.๒.๑ นิยามลักษณะของผู้ประกอบธุระกิจ
๑.๒.๑.๑ นิยามของผู้ประกอบธุรกิจตามกฏหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองผู้บริโภค
(๑) "ผู้ประกอบธุรกิจ" ตามประราชบัญญัติคุ้มครองผู้บริโภค พ.ศ. 2522
(๒) "ผู้ประกอบธุรกิจ" ตามกฏหมายอื่นๆ เกี่ยวกับการคุ้มครองผู้บริโภคเฉพาะเรื่อง
๑.๒.๑.๒ ลักษณะของผู้ประกอบธุรกิจตามกฏหมายเกียวกับการคุ้มครองผู้บริโภค
(๑) ผู้ประกอบธุรกิจตามกฏหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองผู้บริโภค
(๒) การคุ้มครองประกอบธุรกิจขนาดเล็กในความเกี่ยวพันกับผู้ประกอบธุรกิจขนาดใหญ่
๑.๒.๒ หน้าที่ และสิทธิของผู้ประกอบธุรกิจ
๑.๒.๒.๑ หน้าที่ของผู้ประกอบธุรกิจ
(๑) หน้าที่พื้นฐาน
(๒) หน้าที่เฉพาะ
๑.๒.๒.๒ สิทธิของผู้ประกอบธุรกิจ
(๑) สิทธิตามสัญญา
(๒) สิทธิตามกฏหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองผู้บริโภค
๑.๓ สินค้าเเละบริการ
๑.๓.๑ สินค้า
๑. สินค้า
๒. ลักษณะของสินค้า
๑.๓.๒ บริการ
๑.บริการประเภทต่างๆ
๒.ลักษณะของบริการ