“แม่” ทอดปลาทูจนไหม้เกรียม ทำเอาลูกงง แต่ “พ่อ” ตั้งหน้าตั้งตากินอย่างอร่อย

ชอบเรื่องนี้มากอ่านบ่อยๆเตือนตัวเอง “แม่ของผม เป็นคนทำ อาหารที่บ้านประจำ ทุกวัน… คืนหนึ่ง หลังจากที่ แม่ทำงานหนัก มาตลอดทั้งวัน แม่ กลับบ้านมา ด้วยความเหนื่อยล้า และทำอาหารเย็น ให้เราตามปกติ ที่โต๊ะอาหาร แม่วางจาน ที่มี ปลาทูไหม้เกรียม บนโต๊ะ ต่อหน้าพ่อ และทุกๆคน ผมรอว่า แต่ละคน จะว่าอย่างไร

แต่… พ่อไม่พูดอะไร และตั้งหน้าตั้งตา กิน ปลาทูไหม้ตัวนั้น และหันมา ถามผมว่า ที่โรงเรียน เป็นอย่างไรบ้าง คืนนั้น หลังอาหารเย็น ผมจำได้ว่าได้ยิน แม่ ขอโทษพ่อ ที่ทอดปลาทูไหม้ และ ผมไม่เคยลืม ที่พ่อ พูดกับแม่เลย “โอย… ผมชอบ ปลาทูทอด เกรียมๆ อร่อยมาก นะแม่”

คืนต่อมา ผมเก็บคำถามในใจ ก่อนนอน และถามพ่อว่า “พ่อชอบปลาทูทอด เกรียมๆ จริงๆ เหรอ” พ่อลูบหัวผม และตอบว่า “แม่ของลูก ทำงานหนัก มาทั้งวัน…ปลาทูไหม้ 1 ตัว ไม่เคยทำร้ายใคร แต่คำพูด ที่ต่อว่า กันนั้นต่างหาก ที่จะทำร้ายกัน”

“ชีวิตคนเราเต็มไปด้วย ความไม่สมบูรณ์แบบและแต่ละคน ก็ ไม่ได้เกิดมาสมบูรณ์แบบ ตัวเราเองก็ไม่ได้มีอะไร ดีกว่าใครๆ” แต่สิ่งที่ พ่อเรียนรู้ ในช่วงชีวิต คือ…..การเรียนรู้ ที่จะยอมรับความผิด ของคนอื่น และ ของตัวเอง

การเลือก ที่จะยินดีกับความคิดต่างกันของแต่ละบุคคล เป็นสิ่งสำคัญในการรักษา ชีวิตครอบครัว ที่มีความสุข และยืนยาว “ชีวิตเรา สั้นเกินกว่า ที่จะตื่นขึ้นมา พร้อมกับความเสียใจ ที่ว่า เราทำผิดกับ คนที่เรารักและรักเรา ให้ดูแล และทะนุถนอม คนที่รักเรา และพยายามเข้าใจ และให้อภัย จะดีกว่า”

ถ้าเรารู้ เราจะ ทำไหม?
-เราจะบีบแตร ใส่คนที่ ยืนยึกยัก ริมถนน
แยกที่ผ่านมาไม๊ #ถ้าเรารู้ว่าเค้าใส่ขาเทียม
-เราจะเบียดชน คนข้างหน้า
ที่เดินช้ามากไม๊ #ถ้าเรารู้ว่าเค้าเพิ่งตกงาน
-เราจะขำ คนที่ แต่งตัวเชยไม๊
ถ้าเรารู้ว่าเค้ามีชุดเก่งแค่ชุดเดียว
-เราจะรำคาญ สาวโรงงาน ที่มาเดิน พารากอนไม๊
ถ้าเรารู้ว่านั่นคือการฉลองวันเกิดของเธอ
-เราจะหมั่นไส้ ลุงที่หัวเราะ เสียงดังลั่น คนนั้นไม๊
ถ้ารู้ว่าแกเป็นมะเร็งขั้นสุดท้าย
เรารู้แจ่มชัดเสมอ…ว่าชีวิตเรา กำลังเจออะไรแต่เรา ไม่มีวันรู้ว่าคนที่เราเจอ#เค้ากำลังเจอกับอะไร” **โลก กว้างกว่า เงาของเรา และโลก ก็ไม่ได้หมุน รอบตัวเรา
**มองข้าม เรื่องเล็กๆ น้อยๆ ไปบ้าง ให้โอกาส และให้อภัย มีความเข้าใจ ซึ่งกันและกัน จะได้รัก และอยู่ด้วยกัน อย่างยั่งยืนยาวนาน
Cr.ผู้เขียน
ฝากไว้ให้คิด