เกล็ดธรรมเรื่อง มโนธาตุและ มโนวิญญาณธาตุ
อุปัตติเหตุให้เกิด มโนธาตุ
๑. ปัญจทวาร ได้แก่ทวารทั้ง ๕ คือ ตา หู จมูก ลิ้น และกาย
๒. ปัญจารมณ์ ได้แก่อารมณ์ทั้ง ๕ คือ รูป เสียง กลิ่น รส และ โผฏฐัพพะ
๓. หทยวัตถุ ได้แก่ หทยวัตถุรูป อันเป็นที่อาศัยเกิดแห่งจิตและเจตสิก
๔. มนสิการ มีความสนใจ
มโนธาตุ หมายถึงจิต ๓ ดวง อันได้แก่ ปัญจทวาราวัชชนจิต ๑ ดวง และ สัมปฏิจฉนจิต ๒ ดวง
อุปปัติเหตุให้เกิด มโนวิญญาณธาตุ
๑. มโนทวาร ได้แก่ ภวังคจิต ๑๙ ดวง
๒. อารมณ์ ๖ ได้แก่ รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ และ ธัมมารมณ์
๓. หทยวัตถุ ได้แก่ หทยวัตถุ หรือไม่มีหทยวัตถุรูปก็ได้
๔. มนสิการ มีความสนใจ
มโนวิญญาณธาตุ กล่าวเฉพาะในอเหตุกจิตนี้ ก็หมายถึงจิต ๕ ดวง อันได้แก่ สันตีรณจิต ๓ ดวง มโนทวาราวัชชนจิต ๑ ดวง และ หสิตุปปาทจิต ๑ ดวง
อนึ่ง เพื่อกันความสงสัย จิตทั้งหมดมี ๘๙ หรือ ๑๒๑ ดวงนั้น เมื่อหักทวิปัญจวิญญาณ ๑0 และ มโนธาตุ ๓
รวม ๑๓ ดวงออกแล้ว จะเหลือ ๗๖ ดวง หรือ ๑0๘ ดวง จิตที่เหลือทั้งหมดนี้เรียกว่า มโนวิญญาณธาตุทั้งนั้น
อุบัติเหตุ คือเหตุให้เกิดจิตต่างๆ ที่กล่าวมานี้ แต่ละจิตก็ต้องมีอุบัติเหตุครบทั้ง ๔ อย่าง จิตนั้นๆ จึงจะ
เกิดขึ้นได้ ถ้าขาดไปอย่างใดแม้แต่สักอย่างเดียว จิตนั้นๆ ก็จะเกิดไม่ได้เลย
ปัญจทวาราวัชชนจิต ๑ ดวง สัมปฏิจฉนจิต ๒ ดวง รวม ๓ ดวงนี้ รู้ปัญจารมณ์ คือ รู้อารมณ์ ๕ อันได้แก่ รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ
มโนทวาราวัชชนจิต ๑ ดวง สันตีรณจิต ๓ ดวง และหสิตุปาท ๑ ดวง รวมจิต ๕ ดวงนี้ รู้อารมณ์ ๖ คือ รู้ปัญจารมณ์ และธัมมารมณ์ ธรรมต่างๆ
แสดงอเหตุกจิต ๑๘ โดยวิถีจิต
๑. อตีตภวังค | ภวังคเก่า | รวม ๓ ดวงนี้ เป็นภวังคจิตและเป็นวิบาก |
๔.ปัญจทวาราวัชชนะ | เป็นปัญจทวาราวัชชนจิต ๑ ดวง พิจารณาอารมณ์ที่มากระทบ |
|
๕. ปัญจวิญญาณ | เป็นทวิปัญจวิญญาณ ๑0 ดวง ดวงใดดวงหนึ่งตามควร |
|
๖. สัมปฏิจฉนะ | เป็นสัมปฏิจฉนจิต ๒ ดวง ดวงใดดวงหนึ่งรับ |
|
๗. สันตีรณะ | เป็นสันตีรณะจิต ๓ ดวง ดวงใดดวงหนึ่งไต่สวน |
|
๘. โวฏฐัพพนะ | เป็นมโนทวาราวัชชนจิต ๑ ดวง ทำหน้าที่ตัดสิน |
|
๙. ชวนะ | จิตที่เสพอารมณ์ คือ สำเร็จกิจเป็นอกุศล กุศล หรือ |
|
๑๖. ตทาลัมพณะ | เป็นสันตีรณจิต ๓ ดวง ดวงใดดวงหนึ่ง |
|
ครบ ๑๗ แล้ว จิตก็เป็นภวังค ต่อไปใหม่อีก
วิถีจิตนี้มีแสดงโดยละเอียดในปริจเฉทที่ ๔ ในที่นี้ยกมากล่าวโดยย่อพอให้รู้เค้า เพื่อจะได้เข้าใจ อเหตุกจิต ดีขึ้นอีกบ้าง